ENGLISH

Pchum Ben

Pchum Ben is een 15-daagse Cambodjaans religieus feest, dat zijn hoogtepunt bereikt met de viering van de 15e dag. Het feest wordt gevierd in de tiende maand in het Khmer kalender.
Tijdens deze 15 dagen, meestal van eind september tot in oktober, staat de zegen van de geesten van de doden centraal. Het is één van de meest belangrijke festiviteiten in Cambodja. De exacte datum verschilt jaar tot jaar en wordt bepaald door de maankalender. Elk huishouden bezoekt de tempel van haar keuze en biedt voedsel aan de monniken.

De 15e dag heet Brochum Ben of Pchum Ben Day. Tijdens Kan Ben, geven mensen de boeddhistische monniken geschenken van voedsel en kaarsen. 's Nachts reciteren de Boeddhistische monniken een gebed ter bescherming van de bevolking. Cambodjaanse muzikanten spelen traditionele muziek voor de yike en de lakhon basac (dans- en zangvoorstellingen). Pchum Ben Day is het grootste feest. Dorpelingen komen uit hun huizen en verzamelen zich allemaal rond om de pagode van hun dorp en bereiden de avondviering voor.
Pchum Ben is, wanneer de dorpelingen zich verzamelen om het feest te vieren in hun dorpen.

Overdag maken veel Cambodjanen zich gereed, om hun overleden familieleden van maximaal 7 generaties terug, te eren. Monniken reciteren 's nachts de "suttas" in Pali-taal (continu, zonder slapen) In hun gebeden worden de poorten van de hel geopend, een evenement dat elk jaar terug komt. Tijdens deze periode periode worden de poorten van de hel geopend en de geesten van de doden komen te voorschijn. Deze worden actief en zouden je kwaad kunnen berokkenen. Daarom willen de mensen ze tevreden stellen. Mensen brengen voedsel naar de tempel voor de monniken en hongerige geesten, want dit zouden hun voorouders, familieleden of vrienden kunnen zijn. En deze moet je tevreden stellen en voedsel geven. Bay Ben (ballen van rijst) worden aangeboden aan de geesten, wanneer de dag aanbreekt, want men gelooft, dat geesten met zware zonden overdag geen voedsel nuttigen. Bay Ben is gemaakt van kleverige rijst en sesam. Soms voegen de mensen kokosroom toe om het lekkerder te maken.

De "Hungry Ghost" is een van de zes bestaansvormen van het 'Wheel of Life'. Hongerige geesten of 'Priad', wat 'overledenen' in het Sanskriet betekent, zijn beklagenswaardige wezens met enorme, lege magen en pinhole monden; hun nek zo dun zijn dat ze niet kunnen slikken, zodat ze hongerig blijven.
Er wordt aangenomen dat deze wezens zijn wedergeboren als hongerige geesten door hun hebzucht, afgunst en jaloezie. Sommige van deze geesten hebben de mogelijkheid om deze periode af te sluiten, terwijl anderen worden gedacht, dat ze de hel tijdelijk kunnen verlaten, om vervolgens terug te keren en kan het lijden draaglijk worden. Overleden familieleden die niet in de hel zie (die in de hemel zijn, of gereïncarneerd) profiteren meestal ook van de feestelijkheden.

Pagodes zijn meestal overvol met mensen, die hun beurt om offers te brengen en aan de monniken bedelen om te bidden voor hun overleden voorouders en dierbaren. Velen blijven achter bij de tempel om boeddhistische preken en gebeden te horen.

In de vroege ochtend van de laatste dag van het Pchum Ben Festival kunnen bezoekers aansluiten bij de massa in de pagodes en foto's nemen van de lokale mensen van in traditionele klederdracht. Vooral vrouwen, doen hun beste traditionele jurk aan. Dan dragen zij hun geborduurde blouses en sjaals van zijde. Kaarsen en wierook worden aangestoken.
Het belangrijkste van de laatste dag is gecentreerd rond de zielen, die een slecht karma hebben, de Priad geesten. Want dit is de enige dag, dat zij offers kunnen ontvangen en er wordt gezegd, dat ze kunnen profiteren om voortaan met een goed karma verder gaan.
Er wordt aangenomen, dat Priads bang zijn voor licht en zij kunnen alleen contact hebben met hun levende familieleden op de donkerste dag van deze maancyclus, de dag van Pchum Ben, en dan kunnen zij de gebeden en offers ontvangen.

Reïncarnatie is diep geworteld in de Cambodjaanse en boeddhistische cultuur. Pchum Ben is een tijd van reünie, herdenking en viering. Wanneer families de mogelijkheid hebben om hun waardering te tonen voor hun voorouders en zullen ze hun liefde aan hen tonen.
Het schenken van eten en een goed karma kan verloren zielen helpen en hen terug begeleiden in de cyclus van reïncarnatie.
Als voorouders zijn gereïncarneerd, hun tweede kans krijgen om een goed karma voor zichzelf te vergaren en te koesteren, dan krijgen zij een rustige, innerlijke geest. Dit is de laatste zegen, die de levende familieleden wensen voor hun voorouders.